สิ่งสำคัญที่ต้องทำให้เป็นนิสัย การอุทิศบุญกุศล และการแผ่เมตตา
ภายหลังจากการสวดมนต์ ทำสมาธิ ภาวนา หรือการกระทำที่เป็นบุญกุศลใดๆ ให้ตั้งจิตอธิฐานแผ่ส่วนกุศล แผ่เมตตาให้ทุกๆชีวิตในสังสารวัฏ การให้ทำให้จิตใจของผู้ให้อ่อนโยน มีเมตตา ลดทอนความโลภ โกรธ หลง ลดอัตตาของตนลง กรรมหนักอาจจะลดเบาลงหากคู่กรรมต่างอธิฐานจิตอโหสิกรรมให้กัน กรรมเบาบางที่เกิดจากความไม่ตั้งใจอาจจะหายไป ความทุกข์กายทุกข์ใจจะลดลง
“ ขอบุญกุศลที่เกิดจากการสวดมนต์ภาวนา (การใส่บาตรพระสงค์ หรืออื่นๆ) ในครั้งนี้ ส่งผลสำเร็จแด่ บิดา มารดา ครูอุปัชฌาย์อาจารย์ สามีภรรยา บุตร ญาติ พี่น้อง ทั้งในชาตินี้และในอดีตชาติ เหล่าเทวดา พระพรหมและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ผู้มีพระคุณ ผู้มีอุปการคุณ สรรรพชีวิตทั้งหลายที่ยังเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในสังสารวัฏ ทั้ง๓๑ภพภูมิและในทุกๆจักรวาล ขอท่านทั้งหลายเหล่านี้ รับผลบุญมากน้อยตามแต่กำลังของตน ที่มีทุกข์ขอให้หมดทุกข์ ที่มีสุขขอให้มีสุขยิ่งๆขึ้นไป กรรมอันใดที่ข้าพเจ้าได้เคยก่อไว้ทั้งในชาตินี้และในอดีตชาติ ขอท่านเจ้ากรรมนายเวรรับผลบุญนี้แล้วโปรดอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้า กรรมอันใดที่ผู้ใดกระทำแก่ข้าพเจ้าไว้ ทั้งในชาตินี้และในอดีตชาติ ข้าพเจ้าขออโหสิกรรมถวายเป็นอภัยทาน ขอบุญกุศลทั้งหลายเหล่านี้ ส่งผลให้ข้าพเจ้ามีอุปนิสัย มีจิตใจที่มุ่งมั่น และมีความเจริญก้าวหน้าในพระธรรมยิ่งๆขึ้นในทุกๆชาติ ไปจนกว่าจะถึงนิพพาน อย่าไปพบพานอุปสรรค ความทุกข์ยากอดอยาก มีพละกำลังกายกำลังทรัพย์เพียงพอที่จะทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาให้ยั่งยืนสืบไป “
ขอให้ปฏิบัติให้เป็นกิจวัตร จะเห็นผลการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้น
วรวิชญ์ สิงหนาท
